Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
rəhmdil — ə. və f. ürəyi rəhmli, qəlbi nazik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rahim — ə. rəhm edən; rəhmli, rəhmdil, mərhəmətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
allah — is. <ər.> 1. Bütün kainatın yeganə yaradıcısı və idarə edəni; Yaradan, Tanrı, Rəbb. Lap qabaqlar Allahdan başqa heç kim yox imiş. . (Əsatir). Allahın qəzəbi tutur, Adəmlə Həvvanı cənnətdən qovur. . (Əfsanə). Qorqmazam bu dünyada heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bölüşmək — qarş. Bir şeyi öz aralarında bölmək, təqsim etmək, paylaşdırmaq, yaxud bir şeydən bir hissə özünə götürüb, qalanını başqasına və ya başqalarına vermək. Qaraca qız çox rəhmdil və səxavətli qız idi. Hər nə əlinə düşsə idi, yoldaşları ilə bölüşərdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kərəm — 1. is. <ər.> köhn. Lütf, mərhəmət, inayət. Kərəm eyləmək. – <Ağa Heydər:> Xudaya, şükür kərəminə! Balalarım, gəlin sizi bağrıma basım. N. V.. Kərəm et (qıl) (yalvarış yaxud nəzakət bildirən əski ifadə) – 1) mərhəmət et, rəhm göstər,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəmgin — sif. <ər. qəm və fars. . . . gin> 1. Qəmli, kədərli, tutqun, məyus, pərişan. Mən ömrümdə heç bir kəsə qəmgin və kədərli xəbərlər vermək istəmirəm. M. S. O.. Əmrah birdən duruxdu, qəmgin gözlərini evinə tərəf zillədi. M. Hüs.. Yoxsa hüzn… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səxavətli — sif. Səxavət edən; əliaçıq, şeyini, pulunu əsirgəməyən, comərd, genişürəkli, könlüaçıq. Səxavətli adam. – Qaraca qız çox rəhmdil və səxavətli qız idi. Hər nə əlinə düşsəydi yoldaşları ilə bölüşərdi. S. S. A.. Bu səxavətli qonaqların hamısından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səyyad — is. <ər.> klas. Ovçu. Gəzmə, ey könlüm quşu, qafil fəzayi eşqdə; Kim, bu səhranın güzərgahlarda çox səyyadı var. F.. Mən sənin bir rəhmdil səyyadınam, gəl qoynuma; Gəl öpüm, gəl oxşayım, ey nazənin ahu, səni! M. Müş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürəkyandıran — sif. Ürəyə pis təsir edən, adamı sarsıdan; sarsıdıcı, təsirli, acınacaqlı. Ürəkyandıran qışqırıq. Ürəkyaxıcı görünüş. – <Eşikağası> qapını açıb içəri baxanda ürəkyandırıcı bir mənzərəyə rast gəldi. Ç.. Qaraca qızın ürəkyandırıcı faciəsindən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
